Kahlil Gibran: Ο κήπος του προφήτη.

Χαλίλ Γκιμπράν

Ο Κήπος του Προφήτη
Μεταφέρω απόσπασμα από το ποίημα του μεγάλου Λιβανέζου ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν (1883-1931), "Ο κήπος του προφήτη". Οποιαδήποτε σύμπτωση με την ελληνική πραγματικότητα είναι εντελώς τυχαία:

" Να λυπάστε το έθνος που φορά ένα ρούχο που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί που δεν το έχει θερίσει και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του.

Να λυπάστε το έθνος που ονομάζει το βίαιο άνθρωπο ήρωα και βλέπει το λαμπροφορεμένο κατακτητή γενναιόδωρο.

Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στ' όνειρο του κι ωστόσο γίνεται σκλάβος του στον ξύπνιο του.

Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σα βρίσκεται σε κηδεία. Δεν περηφανεύεται παρά μονάχα σα βρίσκεται μέσα στ' αρχαία μνημεία του.

Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού, ο φιλόσοφος του ταχυδακτυλουργός και η τέχνη του, τέχνη μπαλώματος και μιμικής.

Να λυπάστε το έθνος που υποδέχεται τον καινούριο κυβερνήτη με σαλπίσματα και τον αποχαιρετά με γιουχαΐσματα, για να καλωσορίσει και πάλι κάποιον άλλο με σαλπίσματα.

Να λυπάστε το έθνος που είναι χωρισμένο σε κομμάτια και που κάθε κομμάτι θεωρεί τον εαυτό του ένα έθνος".