Παιδιά μου, Φίλες και Φίλοι μου,
στου facebook.com την χώρα.
Δύο λογάκια γράφω εδώ, ‘πράγμα’ να καθαρίσω.
Εγώ ποτέ δεν θέλησα να έχω Φιλίες έναν σωρό, ατάκτως ερριμμένες.
...
Τις Φιλίες θέλω να τιμώ, να τις καλημερίζω,
να γράφω κάποιο χωρατό, να χαίρομαι λίγο κι εγώ,
ότι μου γράφουν να διαβάζω.
...
Τι έγινε και πλανήθηκα και τόσο τα έχω μπλέξει;
Και γέμισε ο ‘τοίχος’ μου και τελειωμό δεν έχει;
Αντί να βλέπω Φίλων μου γραψίματα όπως πρέπει,
να βλέπω των ‘περαστικών’ μηνύματα και βάλε.
...
Τα έχω χάσει ο φουκαράς και άλλο δεν αντέχω
και ‘κλαίω’ και ‘οδύρομαι’ και τελειωμό δεν έχει.
Βοήθεια, Φίλες και Φίλοι μου, να μου συμπαρασταθείτε.
Δώστε μου ορμήνια και γραφή, δώστε μου οδηγία,
το τι να κάνω, πάει να πει, να βρω την γιατρειά μου.
...
Των Φίλων θέλω τα μηνύματα, ΜΟΝΟΝ αυτά και ΜΟΝΟΝ.
Των Φίλων τους σχολιασμούς, και αυτοί καλό μου κάνουν.
...
Των ‘άλλων’ των ‘περαστικών’ γραψίματα ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Εάν έγινα λοιπόν σαφής, απάντηση προσμένω.
Εάν πάλι τα θαλάσσωσα … και τα έκανα μαντάρα …
τότε θα είμαι ολιγαρκής και υπομονή θα κάνω.