Δεν είμαι Φίλοι, ποιητής,
τις ρίμες δεν γνωρίζω,
τις λέξεις βάζω στη σειρά,
ακούω την ψυχή μου.
Τα γράμματα, είναι για σας,
τους καλό-σπουδαγμένους,
για μένα είναι ο καημός,
για τους κατατρεγμένους.
Ακούω κι αφουγκράζομαι,
ότι με κατατρέχει,
γράφω τις λέξεις και ύστερα,
έχει ο Θεός μας. Έχει.
Έτσι απλά, και γρήγορα,
κι όποιος μας αντέχει.
Μια φορά ξηγήθηκα,
και τώρα ... πέρα βρέχει.
<ΙόΦ> Ιαν. 2016
